Wpadło nam w ręce specjalne wydanie angielskiego magazynu RCM&E (jesień 
2010). Okazało się, że na łamach pojawił się wyjątkowo interesujący artykuł o zagadnieniu ustawiania modelu F3F do wyścigu, wyjaśniając to niezwykle prosto, ale i trafnie , dla początkujących i tych już bardziej zaawansowanych.
Tym sposobem będziemy publikować artykuł po kawałku, aby wiedza mogła się spokojnie przyswoić.
Jesteśmy przekonani , że odkryjemy „tajemnice F3F-u” i wskażemy kierunek, w którym należy podążać. Sami zresztą tą drogą wędrowaliśmy i dalej wędrujemy.
Tytuł: Linia Startu
Autor: Andy Ellison
Tłumaczenie: Paweł Burdziakowski <speCyfick>
Spis treści:
- Wstęp
- Serwa
- Wychylenia
- CROW (BUTTERFY)
- AILERON/FLAP MIX
- FLAP/AIRELON MIX
- CAMBER/REFLEX
- SNAP-FLAP
- AILERON DIFFERENTIAL
- FLAP DIFFERENTIAL;
- CAR
- FLIGHT MODES
- LOTY:
- WYWAŻENIE
- TEST NURKOWANIA
- STER WYSOKOŚCI
- SNAP-FLAP
- RÓŻNICOWOŚĆ
- Podsumowanie
Nowoczesne laminatowe szybowce zawodnicze są wysoko sprawnymi modelami umożliwiającymi osiąganie wysokich wyników. Wysokie osiągi modelu uzyskuje się dzięki bardzo mocnym kompozytowym płatowcom, skrzydłom z wieloma powierzchniami sterowymi, nowoczesnym komputerowo generowanym profilom oraz zaawansowanym komputerowym nadajnikom. Odpowiednio dopracowane ustawienia takiego modelu może mieć decydujące znaczenie podczas zawodów.
Zaawansowane programowanie modelu nie jest zarezerwowane jedynie dla zawodniczych szybowców, nie jest również istotne czy startujesz w zawodach czy latasz dla przyjemności, dzięki dobremu ustawieniu modelu osiągniesz bardzo dużo. Model będzie latał szybciej, lepiej nabierał wysokości, ciaśniej zakręcał. Generalnie zwiększą się wszystkie osiągi modelu.
W tym artykule dokładnie zgłębimy mechanikę mikserów, faz lotu, różnicowości, zaprogramujemy twój nowoczesny komputerowy nadajnik do granic możliwości. Proces ten zajmie kilka sesji, dni, ale efekt będzie znakomity, a dzięki temu twoja wypieszczona laminatowa maszyna będzie pokazywać co potrafi. Nawet długie godziny po zaprogramowaniu wszystkich opcji będziesz dopieszczał szczegóły mixów nawet o 1 %, będzie to trwać cały czas życia modelu. Najważniejsze jednak jest aby poprawnie rozpocząć i poznać zasady rządzące poszczególnymi ustawieniami.
Po złożeniu modelu, należy zaprogramować podstawowe funkcje. Z reguły od producenta dostajesz pierwsze parametry wychyleń. Paradoks jaki tu występuje jest natomiast taki że im więcej płacisz za model mniej parametrów początkowych otrzymujesz. Na szczęście w Internecie zawsze znajdzie się ktoś kto pomoże lub już opisał dane zagadnienia dotyczące danego typu modelu, jednakże podstawowe ustawienia powinny pochodzić od producenta. Zaletą forów jest to, że wiele użytkowników może wskazać lepsze rozwiązania lub wykazać słabości rozwiązań producenta. Zawsze można znaleźć coś co jest interesujące i dotyczy Twojego modelu.
SERWA
Przy wyborze odpowiednich serwomechanizmów należy kierować się przede wszystkim rozmiarem, serwo musi zmieścić się do płatowca, prędkością działania i oczywiście siłą. Do serwa umieszczonego w płatowcu musi być w miarę swobodny dostęp, powinno być sztywno i pewnie zamontowane, bez luzów. Popychacze powinny być poprowadzone tak prosto jak to jest możliwe, eliminuje to efekt tzw. podwójnego centrowania oraz gwarantuje maksymalne przeniesienie uciągu serwa na powierzchnie serową.
Programowanie rozpoczynamy przy ustawieniach 100 % EPA (end point of adjusment) czyli 100 % maksymalnych wychyleń serw. W tym momencie należy tak ustawić odpowiadające sobie powierzchnie sterowe, aby ustawione były w położeniu zerowym (centralnym). Położenie zerowe ustawiamy mechanicznie, dostosowując długość popychaczy. Etap ten jest punktem wyjściowym do dalszego programowania, istotne natomiast jest to, aby ze względu na brak ograniczeń ruchu serw nie zniszczyć instalacji w modelu.
Można zaobserwować niewielką mechaniczną różnicowość wychyleń powierzchni sterowych. Bez ustawionych mikserów jest to normalne. Lotka naturalnie będzie wychylać się więcej do góry niż w dół oraz klapa więcej w dół niż do góry.
WYCHYLENIA
Po poprawnym zainstalowaniu serw i ustawieniu położenia zerowego, przyszedł czas na ustawienie wychyleń początkowych. W tym momencie potrzebne będą ustawienia otrzymane od producenta lub innego modelarza. Ustawiamy końcowy zakres wychyleń. Ważne jest aby pomiary wychyleń dokonywać parami. Przykładowo lewa lotka powinna mieć takie samo wychylenie w górę i w dół co prawa lotka, lewa klapa powinna mieć takie samo wychylenie w dół i górę co prawa klapa.
Należy upewnić się, że przed pierwszymi lotami modelu wychylenia będą zredukowane. Sugeruje się używać około 60 % maksymalnych wychyleń. Dobrze jest mieć ustawione redukcje wychyleń i zaprogramowane dla każdego rodzaju powierzchni sterowej oddzielnie i tak dla przykładu redukcja wychyleń dla lotek pod jednym przełącznikiem, a dla steru wysokości pod innym.
Unikać należy ustawień ekspotencjalnych, chyba że jest to naprawdę potrzebne. Kluczem do poprawnej konfiguracji modelu jest poprawne jego wyczucie, a wychylenia ekspotencjalne mogą skomplikować i zaciemnić ten proces.
Na drodze do pierwszych lotów stoi jeszcze dość poważne programowanie nadajnika. Szybowce zawodnicze są zaprojektowane aby maksymalnie wykorzystać możliwości jakie dają nowoczesne nadajniki komputerowe, nadajniki starszych typów zdecydowanie mogą nie podołać temu zadaniu.
C.D.N.