W tym roku przyszło nam po raz piąty organizować międzynarodowe zawody w kategorii F3F.
Tradycyjnie rejestracja przebiegła błyskawicznie. Ostatecznie opłaty startowe wniosło 47 zawodników. Jednak wypadki losowe nie ominęły tego grona, w rezultacie czego na starcie stanęło 44 pilotów z Austrii, Czech, Francji, Niemiec, Słowacji, Szwajcarii i Polski.
Rywalizację zaczęliśmy w piątek na Mierzei Wiślanej w miejscowości Piaski. Przepiękna sceneria, wspaniała pogoda i dobra organizacja pozwoliły nam, mimo konieczności poświęcenia 2 godzin na dojazd, rozegrać 6 kolejek lotów. Loty odbywały się w bardzo wyrównanych warunkach, a osiągane rezultaty odzwierciedlały dyspozycję i umiejętności pilotów. Tego dnia loty odbyły się bez strat w sprzęcie.
W sobotę prognoza pogody nie była sprzyjająca, lecz organizatorzy postanowili się nie poddawać i pojechaliśmy na wszystkim dobrze znany zbiornik elektrowni pompowo-szczytowej w Gniewinie.
Po rozpoczęciu lotów kierunek wiatru zmienił się, uniemożliwiając rozgrywanie zawodów. Po przerwie zdecydowaliśmy się przenieść na inny fragment zbiornika, tak aby wiatr wiał prostopadle do zbocza. Tam rozpoczęliśmy dalsze loty z podziałem na grupy. Po na przemian regulaminowych i nieregulaminowych warunkach wiatr zmienił kierunek ponownie i podjęto decyzję o kolejnej zmianie miejsca. Tu pragnę podziękować wszystkim osobom z ekipy technicznej, którzy wykonywali te czynności niezwykle sprawnie i w sposób bardzo zorganizowany. Zwłaszcza bezprzewodowa transmisja danych między jednostką centralną a wyświetlaczami i wiatromierzem bardzo te przenosiny ułatwiła. Na trzecim tego dnia miejscu loty rozpoczęła druga grupa pilotów i w ten sposób ukończyliśmy siódmą kolejkę. Po południu warunki zaczęły się poprawiać – kierunek się ustabilizował a prędkość zaczęła się wzmagać. Ósma kolejka przebiegła bardzo sprawnie. Po zawodach kilku pilotów postanowiło jeszcze potrenować, co niestety zakończyło się efektowną i głośną kraksą dwóch modeli.
Wieczorem czekał nas bankiet w restauracji „Dary Morza” w Mechelinkach. Tradycyjnie w tym miejscu zostaliśmy ugoszczeni pysznym jedzeniem, zakąskami pod wodę niekoniecznie mineralną oraz tradycyjną już słodką atrakcją. W zeszłym roku był to tort w kształcie klifu, a w tym roku udekorowany był logiem naszej imprezy. Towarzyskie rozmowy i toasty trwały bardzo długo, a rano trzeba było wstać…
Niedzielne prognozy to te, na które wszyscy czekali. Stabilny kierunek wiatru, którego siła zapowiadała bardzo szybkie latanie. Tak też się stało. Już w pierwszej kolejce Jurek Mataczyno uzyskał najszybszy czas całych zawodów 36,66 sekundy. Rewelacyjnie równo latał przez całe zawody nasz jedyny obecnie junior Antek Kania, który uzyskał swój najlepszy czas życiowy 44,45 s. Niestety duży wpływ termiki powodował, że tego dnia trzeba było mieć szczęście. Kto na termikę się nie załapał, ten lądował na szarym końcu kolejki.
W sumie udało się rozegrać trzy bardzo szybkie rundy, a podczas całych zawodów 11, czyli łącznie wylataliśmy prawie pół tysiąca lotów. Sprzęt techniczny działał niezawodnie. Przydało się też zapisywanie w pamięci zegara uzyskiwanych czasów. Skorzystaliśmy z tego usprawnienia przy wyjaśnieniu zapisu jednego z wyników. Sportowa atmosfera zawodów była fantastyczna. Wspaniała pogoda, słońce przez trzy dni i wiatr, który tylko w sobotę był trochę chimeryczny, dopełniły tego obrazu.
Ostateczne wyniki zawodów w kategorii Pucharu Świata oraz Pucharu Polski zamieszczamy w tabelach. Zawody wygrał Filip Kalensky (CZE) . Drugie miejsce zajął Helge Borchert (GER). Trzecie miejsce zajął Radowan Plch (CZE).
W klasyfikacji Pucharu Polski pierwsze miejsce zajął Jerzy Mataczyno, drugie junior Adam Kania, a trzecie Kamil Chipczyński. W tym roku piloci reprezentowali bardzo wyrównany poziom. Spośród 44-ech sklasyfikowanych zawodników 38 pilotów osiągnęło wynik w przedziale od 80% wzwyż. Prawie wszyscy polscy piloci znaleźli się w tej grupie. W ten sposób kolejne zawody Spring Cup F3F przeszły do historii.
Zapraszamy za rok!
Spring CUP – Wyniki
Puchar Wiosny – WYNIKI PL
